ما در بطن چهارمین انقلاب صنعتی (Industry 4.0) قرار گرفته ایم. کسب و کارها باید برای شکوفایی به سمت دیجیتالی شدن حرکت کنند. سوال اینجاست که این حرکت برای آینده مدیریت دارایی چه معنایی خواهد داشت؟ آیا به منظور سوق دادن راهبردها به سوی عمل، کماکان به ساختارها و فرآیندهایی مانند استراتژی ها و طرح نامه های مدیریت دارایی نیاز خواهیم داشت یا فناوریهای شناختی و یادگیری ماشینی، در رویکردی چابک، فرمان را به دست می گیرند؟ کاستن از لختی فرآیندها امروزه، سازمان های واجد مدیریت دارایی عمل گرایانه (عملیات-گرا)، کماکان از نظام های مدیریت دارایی خود آثار و نتایج بیشتری طلب می کنند. آنها نمی خواهند با فرایندهای لَخت و فربه، که مانع و مخلّ تصمیم سازی کارآمد می شوند، متوقف شوند. این سازمانها برای اتخاذ تصمیم های چابک ضمن حفظ همسویی با اهداف استراتژیك و در جهت ارتقاء رضایت مشتری با بهبود شاخص های کلیدی عملکرد (KPIs) اجرایی، به میزان مناسبی از اطلاعات در زمان و قالب مناسب نیاز دارند. حوزه مدیریت دارایی به منظور پشتیبانی از تصمیم سازی ها و اقدامات با کارایی و اثربخشی بیشتر، لازم است در عین تداوم همراهی با تغییرات، تکامل یابد. ما باید به عنوان خبرگان و متخصصان مدیریت دارایی، این تغییرات را هدایت کنیم. اما، چگونه میتوان از چابکی و مناسب بودن رویکرد مان در مدیریت دارایی در دنیایی که به سرعت سرگرم تکوین فناوری های درحال پیشرفت و برآورده ساختن انتظارات روز افزون مشتری است، اطمینان حاصل کرد؟ حرکت از سرریز داده ها به سوی وضوح در اطلاعات در مدیریت دارایی، درک چگونگی استفاده بهینه از فناوری و داده ها کلیدی است. به عنوان مثال، اینترنت اشیاء صنعتی (Industrial Internet of Things: IIOT) و رایانش ابری، با امکان پایش بلادرنگ و ممکن سازی ترکیب چندین جریان کلان-داده، تراز جدیدی را برای پایش دارایی فراهم می آورند. اما در یک زیست بوم که اطلاعات بطور فراگیر تولید میشود و دردسترس است، پردازش حجم انبوه اطلاعات و تبدیل متجانس آنها به یک خروجی روشنگر، که نه بر فرآیند تصمیم سازی سایه افکنند و نه به ساده سازی بیش از اندازه نتیجه بیانجامند، بسیار حیاتی است. حذر از افراط و تفریط به معنی نه بیش از حد آگاه و نه کم اطلاع – اندازه نگه داشتن یا " تعادل اطلاعات-داده" – برای پشتیبانی تصمیم گیری های متناسب در مدیریت دارایی اساسی است. با لحاظ این واقعیت لازم است تاکید کنیم که عمدتا تا امروز، داشبوردهای مرسوم (بعضا تجملّی) و ابزارهای پشتیبان تصمیم گیری، در واقع فقط برای مرجع تصمیم ساز در کنار طرح مسائلی برای حل شدن، اطلاعات ارائه می دهند و پیدا کردن جواب بر عهده ماست. پیشرفتهایی در فناوری های محاسبات شناختی چابک (با فراهم آوردن امکان ورود به حوزه پیدا کردن جواب) بر مدیریت دارایی تأثیر خواهند گذاشت، اما اینکه تا چه حد ما می خواهیم این روند پیش روی داشته باشد؟ تا چه حد مدیریت دارایی دیجیتال به سوی پیشنهاد تصمیم، تصمیم سازی، و اتخاذ اقدامات متعاقب آنها تکامل می یابد؟ این حرکت تکاملی احتمالا به درجه حیاتی بودن تصمیم، محیطی که در آن کار می کنیم و نحوه دریافت داده های لازم برای تصمیم سازی ما بستگی دارد. اینها از جمله مواردی هستند که مدیران دارایی آینده باید راهبری نمایند. قرار گرفتن در چشم انداز تحولات همه ما احتمالاً در مورد اینکه چگونه چهارمین انقلاب صنعتی (Industry 4.0) می تواند از منظر بازرسی و نگهداشت مدیریت دارایی را متحول کند تصوّراتی داریم- همزادهای دیجیتال سیستمهای دارایی خودشان را با اتصال به رباتهای خودگردان هوشمند، كه وظایف بازرسی و نگهداشت را انجام می دهند، پایش می كنند و غیره، اما در مورد مدیریت دارایی در سطوح استراتژیک چطور؟ دنیایی را تصور کنید که مدیران دارایی مبتنی بر هوش مصنوعی، که با چارچوب استاندارد ایزو ۵۵۰۰۱ برنامه ریزی شده اند، کارآمدترین رویکرد مدیریت دارایی را برای سازمان خود بیاموزند و تطبیق دهند. این مدیران دارایی مبتنی بر هوش مصنوعی در طول زمان، بطور مداوم و خودکار داده های عملکرد دارایی را که مرتبط با تصمیمات و نتایج کسب و کار است ردیابی می کنند و از روندهایی که پدیدار می شوند (و البته آنها قابلیت شناسایی و تحلیل آنها را دارند)، یاد می گیرند. آنها در جهت اتصال استراتژی به اقدامات سازمان، رویکردی برای مدیریت بهینه دارایی خلق می کنند. حال تصور کنیم اگر سازمان های مشابه دارای دارایی های همانند در سراسر جهان این داده ها را به اشتراک بگذارند! مدیر دارایی مبتنی بر هوش مصنوعی ما می تواند اعداد و ارقام مربوطه را ضمن جمع آوری، هضم کند و تحلیل گزینه ها و توصیه های تصمیم گیری را بر اساس داده های غنی، به مراتب بیشتر از آنچه ما به عنوان انسان می توانیم درک کنیم، استوارتر در اختیار ما قرار دهد. این توصیه های تصمیم گیری، بهینه سازی تصمیمات عملیاتی و همچنین تصمیمات استراتژیک را بر اساس الگوریتمی انجام می دهند که هر روز یاد می گیرند و خود را بهبود می بخشند و هم سویی خود را با اهداف سازمانی بررسی می کنند! برخی ممکن است این آینده را یک بهشت ​​دیجیتالی و برخی دیگر در مقابل آنها، یک ضد آرمان شهر تلقی کنند! تحقق آن چقدر امکان پذیر است؟ به وضوح چالش های بسیاری برای مقابله وجود دارد. فناوری، تجاری، اخلاقی و مانند اینها، اما هوش مصنوعی در حال حاضر در بسیاری از صنایع بکارگرفته می شود. همینطور که ظرفیتهای هوش مصنوعی از یک حوزه محدود (وظایف خاص) به حوزه های وسیعتر و فراگیر (حل مشکلات بصورت خودسازمانده) و حتی حوزه های متعالی (خلاقیت علمی و مهارت های اجتماعی) در حال تکامل است، ما هم گزینه های پذیرش آن در جهت ایجاد مزیت و منفعت در مدیریت دارایی و یا رها کردن آن و عقب ماندن از قافله را پیش رو داریم. تطبیق یافتن برای شکوفایی چشم انداز ترسیم شده برای آینده متّکی به داده ها و فناوری است. از آنجاییکه داده ها و فناوری در خانه ها و زندگی شخصی مان با پذیرش گسترده و روزافزون مواجه است، هر نسل سطح پذیرش و اتکا به داده ها و فناوری را در محل کار خود در قیاس با نسل قبلی افزایش داده است. پس، این روند به مشاغل ما رخنه می کند و ما باید برای آن آماده باشیم. آیا این به معنای پایان مدیریت دارایی تحت هدایت فرآیندها است یا دوره جدید مدیریت دارایی مبتنی بر هوش مصنوعی تحت هدایت داده ها با فرآیندهای چابک است؟ تغییر به سرعت اتفاق می افتد. مدیریت دارایی برای بقاء نیاز به دیجیتالی شدن دارد و باید تعمق کنیم که چگونه راه را برای تطبیق و شکوفایی آن آماده خواهیم کرد. آیا ما برای راهبری تغییر آماده ایم؟ توجه: نسخه اصلی مقاله در قسمت انگلیسی سایت در دسترس می‌باشد. در صورت تمایل روی اینجا کلیک کنید. مترجم: نیما سرمدی، دکتری مهندسی مخابرات، طراح ارشد سیستم، محقق​